Dag 4, 14 juli
1e stop een rommelmarkt in de straat, het is er eentje met een inkomprijs van 1 dollar.
We lopen er even rond, het is er best heet. Tussen de hoge gebouwen, in de vlakke zon, op een asfalt ondergrond. Steven koopt enkele platen waaronder eentje van Stevie Wonder uit 1979.
Via de uber (super gemakkelijk) boeken we een taxirit, 3 minuten later staat de taxi voor de deur en vragen we hem om naar het MoMa te rijden.
Voor de deur van het museum staat een bord: ‘MoMa is temporarily closed, see you in october’ geen meevaller dus, dan maar de MoMa shop eens binnenlopen.
Het ‘Rockefeller Center, ligt in de buurt dus we gaan dat dan maar bezoeken.
We krijgen een beetje hetzelfde uitzicht als op de Empire State Building, maar nu zien we Central Park beter.
Nadien maken we een wandeling richting Tribeca (triangle below canal)
Een tip van Chloé die al jaren in NY woont leidt ons naar John’s pizzeria. Het pand is een oude kerk waar er gospel werd gezongen.
Terwijl we wachten om te gaan zitten, kunnen we live de finale zien van het mannentennis. Tot blijdschap van onze mannen.
We eten delen 2 lekkere ‘small’ pizza’s.
We zetten onze weg verder richting het water naar pier 78, om fietsen te huren.
Eerst een stop bij pier 84, daar zijn terug dansende fonteinen, de ideale afkoeling voor Oona.
Oona en ik rijden op een tandem samen met de boys langs het water.
Er is een afgescheiden fietspad langsheen de Hudson.
Een groenzone scheidt ons van het water en verschillende pieren, er is een aangenaam briesje.
We rijden richting skatepark Tribeca.
Warre gaat skaten in de hitte, Oona verfrist zich terug in de speeltuin en wij rusten een beetje in de schaduw.
Een beetje naar de mensen kijken, vind ik altijd tof en is nooit saai vooral hier niet.
Warre komt met een rood gezichtje even wat water drinken en pauzeren.
Wat een hitte en daarin skaten met een lange broek.
Hij heeft er veel voor over.
We maken nog een fietstochtje door Soho, we doen een terrasje en eten een guacamole taco hapje.
Nu moeten we richting fietsverhuur aangezien die bijna gaat sluiten. We zetten nadien onze wandeling naar huis verder.
Eerst nog eens langs de fonteinen voor wat verfrissing.
We hebben ons kaartje niet echt in de gaten gehad en we hebben een ferme omweg gemaakt. We lopen weer langs de avenues en streets. Er is zoveel te beleven.
We maken life ook een crash mee van een man in maatpak met zijn elektrische step. Hij zat al met zijn rechtervoet in een brace en nu waarschijnlijk nog zijn rechterpols gebroken.
We geven hem een beetje water en leggen zijn step aan de kant.
Een dame belt de ambulance. ‘Thanks for your concern’ we wensen hem beterschap en zetten onze weg verder.
Onze benen zijn vermoeid, die van mijn doen echt pijn. Ik stap er zelfs een beetje naar, geen zicht dus.
De kindjes rijden op hun skateboard maar voelen hun beentjes ook.
We verlangen naar een noodle soepje van onze Chinees, alweer.
We ploffen in ons bed.
Een douche en een halfuurtje later gaat voor mij letterlijk het licht uit.
Ik denk dat we het maximale uit de stad hebben kunnen halen voor deze 4 dagen.
We hebben al zin om nog eens terug te komen.
De kinderen kijken nu vooral uit naar een zwembad. Morgen gaan we richting Las Vegas en ja het hotel heeft een zwembad.