Dag 17, 27 juli
Het poolen dat Warre gisteren niet heeft kunnen doen, doen we in de ochtend.
Jammer genoeg verliest hij van zijn papa.
Dan maar de uitdaging met mama aangaan.
Ik zie de winst in zijn ogen maar NOT, hij verliest op het nippertje van zijn ‘moekie’.
Voor we onze rit verder zetten, moeten we naar de ‘gasstation’. We zitten bijna zonder benzine, we staan al even in het rood en nergens is een tankstation te bespeuren als we richting ‘the North’ rijden. We vragen het even na en er is gelukkig eentje op 3 mijl als je naar ‘the south’ rijdt. Oef!
Dichtbij ons hotel is Las Piedras Blancas, een plek waar veel zeeolifanten zitten. We gaan ze spotten. Ze zijn hilarisch en heel erg lui. Ze liggen allen te zonnen, scheppen wat zand met hun vin en gooien het zand over zich heen. Soms briesen ze met hun snuit, het is een grappig zicht om het vel van hun snuit te zien trillen.
Als we onze weg richting ‘the north’ weer verder zetten op Highway 1 rijden we langs alweer een heel mooi landschap. De verschillende kleurschakeringen op de heuvels zijn prachtig, de kliffen doen ons denken aan de Amalfi kust. Super mooi rijden.
Af en toe maken we een stop om even te genieten van het zicht.
We rijden richting Carmel by the Sea. We houden even een lunchpauze op een schattig plekje.
We geraken aan de praat met de buren aan onze tafel. Het is een Amerikaans koppel dat heel graag naar België reist.
Hun favoriete plek is Brugge en Gent. Hun favoriete plek aan zee is Oostende. Een gezellig gesprek.
Ze krijgen van de ober fish and chips die te veel werd gemaakt. Ze schuiven het onmiddellijk door naar ons.
We vallen het mandje bijna aan, we hebben reuzenhonger. Als ze weg zijn, laten ze hun overschot van de frietjes staan. Warre schuift ‘zo rap of tellen’ het mandje naar zich toe en eet lustig de overschot op.
De weg langs de Highway is echt prachtig. De wolken hangen over het landschap en de grote Oceaan te zweven. Het heeft bijna iets magisch en zacht.
We lassen nog enkele stops in waaronder de boogbrug Brixby Creek Bridge die in 1932 werd gebouwd. Een van de hoogste betonnen bruggen ter wereld met één ononderbroken overspanning over 110m.
Na de check-in gaan we een klein beetje liggen op ons bed. Oona en ik gaan het hotel verkennen. Er is een tof zwembad met leuke loungezetels en loungebedden en een hottub. We pingpongen samen een beetje en spelen ‘hole-in-one’. Daarna gaan we met de mannen naar de supermarkt. Er is een vers buffet en er is soep.
Na het eten terug een beetje chillen en dan gaan we richting hottub.
Het is al donker en de temperatuur is weer behoorlijk gezakt, het is 15 graden.
Morgen gaan we Monterey verkennen.